Teknolojinin hayatımıza sunduğu sayısız avantajın yanında, özellikle ergenler için bazı riskler de barındırdığı bir gerçektir. Teknoloji bağımlılığı, ergenlik dönemindeki bireylerin ekran karşısında harcadığı süreyi kontrol edememesi, dijital dünyaya aşırı bağlılık geliştirmesi ve bu durumun günlük yaşamlarını olumsuz etkilemesiyle kendini gösterir. Bu bağımlılık, sosyal izolasyon, akademik performansta düşüş, uyku sorunları ve duygu durum dalgalanmalarına neden olabilir.
Bir psikolog olarak gözlemlediğim kadarıyla, ergenler için teknoloji genellikle bir kaçış alanı sunar. Özellikle özgüven eksikliği, sosyal kaygı veya aile içi çatışma yaşayan gençler, teknolojiyi bir sığınak olarak kullanabilir. Ancak, bu alışkanlık bir süre sonra bağımlılığa dönüşebilir ve bireyin sosyal ilişkilerden kopmasına neden olabilir.
Danışma süreçlerimde, ergenlerle teknoloji bağımlılığını ele alırken ilk adım, sorunun kökenine inmek oluyor. Bağımlılığın altında yatan duygusal ihtiyaçları anlamak, bireyin teknolojiyle ilişkisini daha sağlıklı bir seviyeye getirmede kritik bir rol oynar. Aynı zamanda ailelerin bu süreçte aktif bir rol üstlenmesi gerektiğine inanıyorum. Ergenlere destekleyici, yargılayıcı olmayan bir şekilde yaklaşmak ve sağlıklı sınırlar koymak, bu bağımlılığı aşmada etkili adımlardır.
Ergenlerle çalışırken onların dijital dünyaya neden yöneldiğini anlamak ve bu yönelimi, gerçek yaşamda ihtiyaç duydukları destekle karşılamak bana mesleki anlamda büyük bir tatmin sağlıyor. Teknoloji bağımlılığı, doğru yaklaşımla aşılabilecek bir sorun ve bu süreçte ergenlere rehberlik etmek, mesleğimin en anlamlı yönlerinden biri.
WhatsApp